Vientiane & Don Det in de 4.000 eilanden

Vanuit Luang Prabang pakte we de bus naar Vientiane. Het scheelde qua prijs niet veel met het vliegtuig maar door met de bus te gaan konden we meer zien van het land en de omgeving. Het eerste stuk van de weg was ontzettend slecht. Je zou het bijna geen weg kunnen noemen. Ik werd er zelfs misselijk van. Na een uur of 3 was de weg weer redelijk goed begaanbaar en konden we zonder misselijk gevoel naar buiten kijken.
We kwamen door kleine dorpjes. Je zag kindertjes van allerlei verschillende leeftijden met zakken rijst lopen of stokken. Hun kleertjes waren vies en vaak droegen ze geen schoenen. Maar ze waren met elkaar aan het lachen of klieren. De oudere mensen zaten vaak voor het huis om de boel in de gaten te houden. Honden, katten, kippen koeien en geiten liepen regelmatig over de weg heen. Achter het dorp was geen mooie omgeving. De stukken grond waren volledig plat gebrand. De lucht was grauw en sommige stukken grond smeulde nog wat na. De bevolking doet dit om de grond vruchtbaar te maken en ruimte te maken voor landbouw.
Nadat we door de bergen waren kwamen we meer in het platte land terecht. Hier hadden ze uitgestrekte rijstvelden die door de droogte er behoorlijk verdort bij lagen.

Na ongeveer 12 uur reizen met de bus kwamen we aan op het busstation in Vientiane. We hadden 5 Fransen ontmoet en besloten met z'n alle een tuktuk te delen. Dat is wel zo makkelijk en het is goedkoper. Na een korte rit van ongeveer 20 minuten kwamen we aan bij ons hostel Backpackers Garden. Het lag midden in de stad, het had een soort binnenplaats waar allemaal stoelen stonden en daarom heen de verblijven.
Omdat we laat aankwamen, hebben we onze tassen afgedaan en zijn we maar gaan lopen door de stad in de hoop dat we een leuk tentje zouden tegenkomen waar we wat konden eten. Uiteindelijk kwamen we na nog geen 20 minuten lopen uit bij een Aziatisch tentje waar we nog voor geen 5 euro hebben gegeten. En lekker dat het was!

De volgende dag zijn we wederom gaan lopen door de stad. Gewoon weer even kijken waar je tegenaan loopt. Maar naast alle drukte en tempels was er niet veel te doen. We zijn tot aan de Mekong gelopen in de hoop dat daar net als in Luang Prabang ook wat cafés zaten. Bij aankomst bleek dat echt nog heel ver te zijn. Dus besloten sushi te gaan eten bij een tentje die we onderweg waren tegen gekomen en daarna even te relaxen bij ons hostel.
'S avonds gingen we eten bij een Italiaans restaurant, met een Italiaanse chef. Dan weet je zeker dat het goed is. We zaten naast 2 mannen, Gareth uit Nieuw Zeeland en Loren uit Amerika maar wonend in Cambodja. We raakten al snel aan de praat, dronken wijn en hadden heerlijk eten. Zo bizar dat je het met mensen die je eigenlijk niet kent, het zo gezellig kan hebben. Na het eten gingen we mee naar een Egyptische vriend van hun, Mohammed, die een eigen bar had aan dezelfde straat. In deze bar hebben we bijna de hele avond gezeten en ondertussen schoven er steeds meer mensen aan. Er kwamen nog een paar Laotiaanse jongens bij zitten en nog een Amerikaanse man. Het was echt een super gezellige avond die tot in de vroege uurtjes heeft geduurd.

Omdat het nogal laat was geworden besloten lekker uit te slapen. Dit hadden we wel eventjes nodig. We scoorden als lunch, wat eigenlijk ons ontbijt was, lekker croissants. Want ook hier in Vientiane was de Franse invloed nog aanwezig.
In de middag besloten we lekker rustig aan te doen. Lekker even een boekje lezen of een filmpje kijken. In de avond besloten we naar Easy Bar te gaan. De bar van Mohammed. We hadden ons eerste drankje nog niet of Gareth kwam aan lopen. Loren was helaas alweer vertrokken naar Cambodja. We hebben met Gareth weer een ontzettend leuke avond gehad. De Laotiaanse jongens, de Amerikaanse man, die Zee heette, en nog 2 Engels docenten  die uit Noorwegen en Engeland kwamen, schoven later ook aan. Met veel lekkere drankjes en hapjes hebben we een super gezellige avond gehad.
En ja, de volgende dag hebben niet veel gedaan. We hebben voornamelijk in bed gelegen om bij te komen van onze avond uit. We moesten ook wel een beetje uitrusten want de volgende dag hadden we een reisdag naar het eiland Don Det. Dat ligt in het zuiden van Laos in de 4.000 eilanden.

We hadden slaapbus geboekt en vertrokken rond etenstijd. Jarno en ik hadden samen een bed boven in de bus. De bedden lagen veel beter en waren schoner dan we in eerste instantie hadden gedacht.
Na een nacht reizen kwamen we 's ochtends rond 6 uur aan in Pakse. Hier moesten we overstappen alleen we moesten nog even wachten. 2 uur op precies te zijn. Gelukkig was een tentje open en konden we even lekker een ommeletje eten.
Rond 8 uur kwam de minivan die ons naar Khinak bracht. Hier moesten we een krakkemikkig bootje stappen die ons naar het eiland Don Det zou brengen. We voeren een stukje tussen de eilanden door en kwamen locals tegen die in hun bootjes aan het vissen waren.
We kwamen aan in een kleine haven op Don Det. De deden onze backpack om en liepen over het eiland, we zouden een kleine 20 minuten moeten lopen naar onze bungalow. Het leek voor ons gevoel een stuk verder dan we in eerste instantie dachten. Dit kwam ook door de storm die 's nachts was geweest. Er zaten gaten in de zandpaden die vol waren gelopen met water. Het zag er een beetje armoedig uit. De winkels en restaurants waren uitgestorven en hier en daar lopen wat toeristen.
Na de wandeling kwamen we aan bij Mr. Tho's Bungalows. Het waren 4 houten huisjes met een veranda ervoor. Ieder huisje had 2 hangmatten met een tafeltje. Het had echt een relaxte sfeer.

Door onze reisdag waren we bekaf. We besloten bij de bungalow wat te eten en te relaxen. Die dag deden we niet veel meer. De volgende dag huurden we fietsen en besloten we naar de Li Phi Falls te gaan. Dit was op het eiland Don Khon en hier kon je via een oude Franse burg naartoe fietsen. We namen een lange route en kwamen langs allemaal winkels en krakkemikkige huisjes. Koeien, geiten, katten, honden en kippen liepen overal los. Onderweg kwamen 3 jongens tegen. Mitch uit Australië en Earl en James uit Amerika. Zij waren ook op de fiets en raakte aan de praat. We besloten maar met z'n 5e naar de watervallen te gaan want dat was wel net zo gezellig.
We kwamen aan bij de Li Phi Falls. Wat was dit een prachtige waterval.  De Mekong rivier was enorm breed dus de waterval was echt gigantisch. Niet dat je 1 grote waterval had, je had meerdere watervallen verschillend van groot tot klein. Alle watervallen sneden hun eigen weg door de rotsen tot ze weer samen kwamen in een grote rivier. Het was een adembenemend gezicht.
Verderop was een strandje waar je ook kon zwemmen. Omdat het zo heet was besloten we daar heen te lopen om even af te koelen. Het was een klein zand strandje wat verscholen lag tussen de rotsen. De rivier had een stuk waarin keerwater was met een minder sterke stroming. Maar deze stroming was nog steeds heel sterk, je voelde echt de kracht van het water. We dronken wat biertjes in het water en en lieten ons daarna opdrogen in de zon. We fietsen terug naar Don Det en gingen met z'n allen lekker eten. Er sloten nog 2 jongens aan, Jani uit Finland en Luca uit Zwitserland. Zo heb je ineens een grote groep en het klikte ook heel goed. 'S avonds sloten we af met een kampvuur.

De volgende dag wilde we graag naar de dolfijnen toe. In de Mekong zwemmen er nu zo'n 80 en hun populatie daalt nog steeds. Het zou zo mooi zijn om er een in het wild te zien.
We gingen met een tuktuk naar het meest zuidelijke puntje van Don Khon. Hier lag een restant van een Franse haven die nog steeds gebruikt werd. Er stond ook nog een oude Franse locomotief die vroeg was gebruikt op de eilanden.
We huurde een boot met een schipper die ons zou rond varen op de Mekong op zoek naar de Irrawaddy Dolfijn. We voeren een stuk stroomopwaarts. Onderweg zagen we veel soorten vogels en bomen die waren meegegroeid in de stroming van de rivier. Het duurde niet eens lang voor onze schipper wees naar een plek in het water. Je hoorde een soort puffend geluid en tuurde over het water tot dat we hem zagen: de Irrawaddy Dolfijn. Daar was hij dan. Hij kwam vaak boven water om lucht te halen en je zag af en toe zijn stompe kop boven het water uitkomen. Uiteindelijk spotte we er 3 en blijven hier 20 minuten even van genieten. Ik heb hier ook geen foto's van gemaakt omdat ik dit gewoon wilde ervaren en niet door een beeldscherm wilde zien. Plus, ze waren eigenlijk ook te ver weg om een mooie foto te kunnen maken met met telefoon.
Wat een ervaring om deze prachtige dieren in het wild te mogen zien. We vertrokken weer naar Don Det voor onze lunch en liepen James en Jani tegen het lijf en dronken gezellig wat drankjes. Later die avond eindigde we weer bij dezelfde bar als de avond daarvoor maar vanwege de regen die we (voor het eerst) hadden gehad, hadden we geen kamp vuur. Het was niet minder gezellig hoor!
Toen we bij onze bungalow kwamen besloten we nog even in de hangmat te relaxen en we hebben iets heel bijzonder gezien die avond. Er kwam opeens een grote, felle streep in de lucht recht op de aarde af. Hij was zo fel dat de lucht verlicht raakte. De streep had een witte, groen achtige kleur. We wisten zeker dat dit de meest felle vallende ster was die we ook hadden gezien.

De laatste dag op Don Det deden we lekker rustig aan en leerde nog een Nederlands koppel kennen, On en Wouter uit Rotterdam, waar we later op de avond samen mee gingen eten. Jani sloot later ook aan en we vertelde hem over de vallende ster van de avond daarvoor. Hij vertelde dat het waarschijnlijk een stuk van een satelliet was die een paar dagen daarvoor in duizenden stukken was gebroken. Dat verklaarde wel het aparte licht en kleur van wat we zagen. Het was schijnbaar een test omdat ze wilde kijken wat er met de stukken zou gebeuren en hoelang het zou duren voor dat ze op aarde kwamen of juist helemaal niet. De brokstukken kunnen dagen lang in een baan rond de aard zweven. Waarvan enkele stukken steeds lager komen en uiteindelijk neerstorten op aarde. Dit is dus wat we gezien hebben.

Ja, en gaan we alweer naar een volgende plek. We gaan Laos verlaten en gaan naar Cambodja. Naar Siem Reap om precies te zijn. Hier ligt de bekende oude tempel Ankor Wat dus dat beloofd wat!