Borneo, Sakau
Door: Lotte
Blijf op de hoogte en volg Jarno
11 Augustus 2019 | Maleisië, Sandakan
Na de afternoon cruise gingen we avond eten. We ontmoette een Nederlands gezien die in Hanoi woonde. Echt hele gezellige mensen. Na het eten mochten we weer op een cruise, de Night Cruise. Dat was wel spannend hoor. Je zag echt helemaal niets. Gelukkig dat we in een bootje zaten. De cruise zelf was iets minder spectaculair dan we in eerste instantie hadden verwacht. We zagen veel vogels, bijvoorbeeld: uilen, kingfishers (soort ijsvogels) en nog wat vogels waar ik de namen niet van ken. Na de nachtcruise hebben we met dat Nederlanderse gezin (Joris, Marije, Merel en Robin) een avond lekker thee gedronken. Ja, heftige he? Nee er was letterlijk niets anders. Maar het was een super gezellige avond met leuke verhalen.
De volgende dag stonden we vroeg op, om 5:30 AM, om de morning cruise te gaan doen. Deze keer gingen we stroomopwaarts l, dus we konden een nieuwe kant van de rivier ontdekken. We werden gelijk weer verrast door wat bijzondere dieren. De White Bellied Sea Eagle vloog rustig over ons heen. Hij leek wel door de lucht te zweven. We gingen weer een smal zijriviertje in. Het was zo smal, dat de dichte begroeiing de boot raakte en ineens... was het weer open. Een groot meer waar we nog net een zeldzame White Crowned Hornbill zagen weg vliegen. Ik heb niet veel verstand van vogels, maar dit scheen heel bijzonder te zijn. We gingen nog iets verder het meer op. Ongeveer halverwege zagen we de bomen bewegen. Zou dat een orang-oetan zijn? We keken nog wat beter, maar zagen het niet. Verrekijker erbij. Ja, we zagen apen, maar geen orang-oetan. Het was een Zilver Langoer. Een heel bijzonder aapje, met een lange staat, een zilveren vacht en een leuk koppie. We gingen nog wat verder het meer op waar we echt omringd waren door de jungle. Wat genoten we hier van.
We gingen terug om te ontbijten en daarna namen we afscheid van Joris, Marije, Merel en Robin. Zij gingen verder naar Tawau. Wij maakte ons klaar voor de Morning Walk. Het was ongeveer 5 minuten varen en daar gingen we de jungle in. Echt diep in de jungle konden we niet, het was meer rondjes lopen in een gebied zo groot als 2 voetbalveld. De paden waren oude olifant paden die af en toe nog door de olifanten werden gebruiken. In de hoge bomen zagen we oude orang-oetan nesten. Ze zaten hier dus echt! Na een uur wandelen gingen we terug naar ons huisje.
Rond een uur of 4 gingen we weer op de Afternoon Cruise. We gingen weer stroomopwaarts en gingen een zijrivier in. Op deze plek waren we ook nog niet geweest. We gleden rustig over het water door de jungle, die op deze plek heel dicht was. Iets verder op lagen wat boten bij elkaar. Ze hadden wat gespot! Misschien een orang-oetan? We kwamen dichterbij en zagen dat ze naar het water keken. Tussen de bomen lag een gigantische kop van een zout water krokodil. Volgens de gids zou deze zeker 5 meter lang moeten zijn. Wat een beest en hij was zo goed gecamoufleerd, dat je hem bijna niet zag. We gingen weer door en het duurde niet lang of we zagen weer een step Neusapen, Longtail Makaken en Shorttail makaken. Ook werden we weer verrast door de Zilver Langoer en er zat er eentje bij die heel bijzonder was. Deze was namelijk niet zilver, maar een beetje oranje-achtig. Helaas zaten ze te ver weg om een foto te maken.
Na het avond eten gingen we nog eens voor de Night Cruise. De zaklampen gingen aan en gelijk werden we verrast door een Yellow Ringed Snake. Die schijnen ook behoorlijk giftig te zijn. Verder zagen we avond weer een paar uilen en een baby krokodil.
Eigenlijk zouden we de dag erna weggaan, maar we hadden nog geen Orang-oetan gespot en deze wilde we heel erg graag zien. Dus we besloten nog een extra nacht te blijven en nogmaal de Morning Cruise te doen. Tijdens deze tocht zagen we iets heel bijzonders. Helaas geen Orang-oetan, maar een Red Leaf Monkey. Deze waren in deze streek heel zeldzaam. Ze waren familie van de Zilver Langoer en hadden de kleur van een Orang-oetan. Ze zaten hoog in de bomen en sprongen alle kanten op. Iets verderop werden we verrast door weer een krokodil. Deze was maar 2 meter, wat eigenlijk nog steeds heel groot is. Hij lag met z'n bek open lekker te relaxen onder de struiken. We gingen nog wat verder stroomafwaarts, maar helaas zagen we niet veel meer. Geen wild tenminste, maar wel verse olifanten sporen. We probeerde ze op te sporen. Helaas zagen we ze niet. Het is toch verbazingwekkend dat zulke grote dieren zich zo goed kunnen verstoppen.
Aan het einde van de dag gingen we naar de Gue Gomantong. Dat is grot iets buiten Sakau. Die grot ligt in een Primairy Forest, oftewel een echt oerwoud dat nauwelijks beschadigd is. Hier zouden 3 dagen geleden Orang-oetans zijn gespot. Aangezien we ze nog niet hadden gespot, moesten we dit wel proberen, alleen al om het nog een kans te geven. Met een busje gingen we die kant op. Het bos was prachtig en een stuk dichter begroeid dan het Secundairy Forest. We liepen over een pad van vlonders door de dichte jungle. We lette op ieder geluid want misschien zat er wel een Orang-oetan. Ineens hoorde we een tak afbreken, maar we zagen niets. We liepen verder en kwamen bij de grot. Wat een gigantische ingang had die grot van zeker een paar 100 meter hoog. Rond die ingang vlogen duizenden zwaluwen in de lucht. Er kwam wind uit de grot die echt gigantisch stonk. Eau de Vleermuis Poep. Ook in de grot liepen we op vlonders die een beetje glad waren van het laagje stront wat er overheen zat. We liepen verder de grot in en kwamen in een gigantische kamer. Zo'n grote, stink grot had ik nog nooit gezien. Aan de wanden zaten duizenden kakkerlakken. Zaten ze niet op de wanden dan liepen ze wel over de grot. Echt overal waar je keek zaten wel kakkerlakken. Af en toen zagen we wat ratten wegschieten in de gaten tussen de stenen. Het pad liep in een cirkel langs de wanden van de grot. In het midden was een soort gletsjer ontstaan van vleermuis poep, die met elk regenseizoen iets verder de grot uitspoelde. Midden op die poepgletsjer liep een grote waterleguaan die op zoek was naar uitgeputte zwaluwen die waren neergestort, om ze op te peuzelen. Aan het plafon van de grot hingen duizenden vleermuizen. Sommige vleermuizen vlogen al rond. Het was namelijk al tegen de avond en op ieder moment konden de vleermuizen naar buiten komen. We besloten er niet op te wachten en al vast naar de bus te lopen. We liepen weer over de vlonders door die jungle en keken goed omhoog. Een aantal oude nesten waren makkelijk te spotten maar de Orang-oetan zelf, beeld uit het zicht. Op de plek waar ik die tak hoorde breken, hoorde Jarno een zacht geluid. "Oeh, oeh, oeh," en een soort kus geluid. Volgens onze gids was dat het geluid van een vrouwtjes Orang-oetan. We bleven even staan kijken in de hoop iets te zien, maar helaas zagen we niets. Toen we bij de auto waren zagen we de vleermuizen in groepen door de lucht vliegen en af en toe kwam er een roofvogel om op ze te jagen. Het zorgde voor een soort dans in de lucht. Vlak bij de bus werden we nogmaals verrast door de Red Leaf Monkey. Er zat een groep in de bomen, ze keken ons recht aan en wij bewonderde hun mooie verschijning.
De volgende dag vertrokken we op tijd richting Lahad Datu. We hadden gehoord dat je via deze stad een toer kunt boeken naar Danum Valley. Een Primary Forest. Wie weet mogen we hier de Orang-oetan zien.
-
12 Augustus 2019 - 06:09
Linda:
Hai Jarno en Lotte , wat super leuk die apen en wat zijn die neusapen lelijk .
Wel spannend om op zoek te zijn , bij ieder geluidje of beweging in het oerwoud kijk je op want je weet maar nooit wat je gaat zien.
Tja en met dieren spotten moet je gewoon geluk hebben, in een dierentuin weet je dat je ze ziet maar helaas daar moet je mazzel hebben wil je ze tegenkomen.
Ik hoop bij jullie volgende uitstap dat jullie ze gaan zien wat zou dat leuk zijn.
Groetjes Linda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley