Camiguin Island

Camiguin Island, een eiland ten zuiden van Bohol en een eiland die volledig bestaat uit 7 vulkanen. De fauna van het eiland is heel bijzonder. Net als op Madagascar en Tasmanië, komen op die eiland ook dieren voor die nergens anders ter wereld voorkomen. Ik heb geen idee welke, maar het is wel interessant.

Samen met Jani hadden we het Sienna Hostel geboekt. Omdat we laat aankwamen, scoorde we onze eerste dag op Camiguin alleen avond eten om daarna te gaan slapen.
De volgende dag sliepen we uit, huurde we een scooter en gingen we op pad. Onze eerste stop was het Giant Clams Sanctuary & White Beach, die helaas gesloten bleek te zijn. Wat was dat balen, maar goed, niets aan te doen. Onze volgende stop was de Sto Nino Cold Spring. De naam zegt het al, een bron met koud water. Van de hoofdweg gingen we een smal weggetje in, langs allemaal kleine huisjes met kippen en varkens. Vooral die varkens kon je goed ruiken, gadveredamme wat stinken die beesten! Na een kilometer of 2 kwamen we aan bij de Cold Spring. Er stonden allemaal winkeltjes met souvenirs en restaurantjes. Lekker toeristisch dus. We betaalde 50 pessos entree, dat is nog minder dan 1 euro. De spring was totaal niet wat we hadden verwacht. Je zou misschien iets met natuur ofzo verwachten, maar niet was minder waar. Het was een prachtig natuur zwembad, met 2 verschillende baden. Er zaten zelfs nog vissen en schelpdieren in. Het water was echt heerlijk koel. Eindelijk echt een verkoelend bad!
Omdat het al wat later was gingen we eerst maar eens lunchen. We vonden een leuk restaurant, Beehive, waar met een prachtig uitzicht over zee, heerlijk hebben gegeten. Daarna reden we verder en reden we langs een oude kerk. Een kerk uit de tijd van de Spaanse kolonisatie die de Guiob Church wordt genoemd. Het was een ontzettend prachtig plaatje. Een oude ruïne, gemaakt van koraal en steen, op een cliff vlak naast de zee. De foto's spreken voor zich denk ik. Bij de kerk ontmoette we een Filippijns stel, we raakte aan de praat en hij gaf ons een tip dat er een plek was op het eiland waar je heel mooi de melkweg zou kunnen fotograferen.  We moest een weg in Mambajao hebben die ons de vulkaan op zou leiden. Daar zouden we geen last hebben van het licht van de stad. Dat zouden we eens gaan proberen. We stapte op de scooter en reden die kant op. Onderweg kwamen weer allemaal kleine huisjes, kleine winkeltjes en boerderijtjes tegen. Na ongeveer 30 minuten rijden kwamen we aan bij het hoogste punt van de weg. Zou dit dan die plek zijn? Het was koud en bewolkt, maar we wilde wel graag wachten op de melkweg. Ineens kwam er een auto aan die vol op ons afkwam met groot licht. De auto stopte en het bleek het stel te zijn wat we eerder hadden ontmoet. De jongen, die Louis heette, wist nog een betere plek. We reden een zij weg in, die heel donker was. Er stonden wat kleine huisjes langs dat weggetje, maar ook die waren allemaal donker. Nadat we aan een oudere dame hadden gevraagd of het goed was dat we door reden, gingen we verder de duisternis in. We kwamen bij een groot hek waar een groot bord stond met 'No Trespassing'. Maar we hadden het netjes gevraagd toch? Dus we reden door en kwamen uit bij een groot veld waar we uitstapte. Het duurde even maar wat hebben we gave foto's gemaakt en wat was de melkweg goed te zien. Zelfs met het blote oog. Na een paar uur wist Louis een leuk restaurant waar we met z'n 5e heerlijk hebben gegeten.

We hadden de wekker optijd gezet want we wilde onze laatste dag veel doen. Eerst gingen we naar White Island. Een witte zand bank, ongeveer 25 minuten varen van Camiguin. Veel meer dan dat was 't niet. Het was super warm, maar het was heel mooi. Daarna gingen we naar een Soda Spring, met echt mineraal water. Je kunt het water zo drinken. Het was net als de Cold Spring omgebouwd tot een soort natuurzwembad. Het water was heerlijk koel, dus het was heerlijk om na White Island hier te gaan afkoelen. Er was nu nog een ding wat we graag wilde doen.. Snorkelen bij het Sunken Cemetery. Inderdaad, een gezonken begraafplaats die ook uit de tijd komt van de Spaanse kolonisatie. Toen der tijd was het zeeniveau een stuk lager en door het stijgen van het zeeniveau werd de begraafplaats bedolven onder het water. Alleen het kruis kon je nog zien, die stak boven het zee water uit. Met de zonsondergang in de achtergrond was het echt helemaal compleet. Wat een uitzicht!

De volgende dag gingen we vanuit Camiguin terug naar Jagna op Bohol en vanuit daar gingen we naar Tagbilaran. Na daar wat biertjes te hebben gedronken, namen we afscheid van Jani. Hij ging naar Australië en wij gingen met de boot door naar Siquijor. Een eiland dat ten oosten ligt van Bohol.