Kampot

Hallo Kampot, je kwam onverwachts en totaal niet op de planning. Maar omdat iedereen van onze groep daar heen ging, besloten we mee te gaan. Het was namelijk een erg gezellige groep. Pia, Leo, Fabio Pauli, Mary Jane en Sharna gingen al een dag eerder en wij kwamen samen met Jani een dag later. We boekte de bus van 15.00 en we zouden er ongeveer 3 uur over doen. Dat was blijkbaar een Aziatische tijd want we deden er bijna 5 uur over. De weg was erg slecht, er zaten veel gaten in het asfalt waardoor de bus gewoon niet kon doorrijden. We kwamen aan in Kampot bij een grote rotonde met een grote durian in het midden. Durian is dat stink fruit, het smaakt beter dan dat het ruikt maar smaakt nog steeds niet heel lekker.
We zochten een restaurant op voor het avondeten en pakte een tuktuk naar ons hotel. We brachten Jani weg, want die zat in een ander hostel, en wij reden door naar Sambath Samnang Guesthouse. Maar toen we op locatie aankwamen, was er niks. Letterlijk niks. We stonden op een zandweg die geen lantaarnpalen had, geen huizen en laat staan een hotel. Het was inmiddels al over tienen en pikkedonker. Onze chauffeur sprak geen Engels. Ik voelde mij totaal niet op m'n gemak op deze plek en wilde zo snel mogelijk weer weg. Nadat Jarno de chauffeur weer naar het centrum stuurde, probeerde we onderweg een slaapplek te zoeken. Eigenlijk was dat zo geregeld. Onze chauffeur kende een guesthouse en daar hadden ze nog plek voor ons. In elk geval voor een nacht.

Na deze stress besloten we maar naar de eerste beste bar te lopen voor een cocktail. We ontmoette een paar locals die de foto van ons hotel herkende. Het hotel zou pas gebouwd zijn, vlak naast de gevangenis. Op Google Maps zag je niks. Alleen maar een lege, rommelige en slecht onderhouden weg.
De volgende dag zouden we daar gaan kijken. Gelukkig was er op de plek, die er op Google Maps niet uit zag, een hele nieuwe wijk  gebouwd en daar was ook ons hotel. Yes!

De rest van de groep was naar Preah Monivong Bokor National Park gegaan. Nadat wij al onze spullen hadden gedropt in ons hotel en een scooter hadden gehuurd reden wij ook richting het park. We moesten best een stukje rijden voordat we bij de ingang van het park waren. We reden via een slinger weg naar boven. Je voelde dat de temperatuur aan het veranderen was. Zelfs de lucht rook anders. Het leek wel meer zuurstof te bevatten, of was 't gewoon frisse lucht zonder uitlaat gassen? Wat het ook was, het was heerlijk om naar boven te rijden. We reden steeds verder omhoog, zo hoog dat we zelfs door wolken reden. Dit heeft ons wel wat gave foto's bezorgd. Onderweg kwamen wij een oude kerk tegen. De kerk was verlaten en vervallen. Zodra we in de kerk waren stond daar gelijk om de hoek een Jezus beeld. Er waren kaarsjes aan gestoken en er lagen bijbels. De muren zaten van binnen onder de graffiti wat een beetje een apart sfeertje gaf aan de verlaten kerk. Achter de kerk was een heuvel waar we naar boven liepen en vanaf daar had je een prachtig uitzicht. Ondertussen had ik contact gehad met de groep en die waren niet ver van ons vandaag. We pakte de scooter en reden naar ze toe. Samen met de groep wilde we de rijstvelden bezoeken. We reden achter elkaar aan over de slingerwegen. Om elke hoek was er wel weer wat nieuws te zien. Een prachtig uitzicht, mooie rotsen of tropische bomen en planten. Dieren hebben we niet echt gezien. Toen we bij de rijstvelden aankwamen, vertelde een ranger dat we 4 dollar per persoon moesten betalen om ze te mogen zien. Mooi niet. Dat was echt veel te veel geld voor rijstvelden. Dus we besloten om naar Bokor Lake te rijden om even te zwemmen. Het meer was prachtig en zat vol met vissen. Je zag ze gewoon zwemmen in het heldere water. Helaas konden we niet zwemmen want het meer was al "gesloten". En weet je wie zich er niets van aan trok? Mijn lieftallige metgezel Jarno. Hij sprong in het water en voelde de vissen rond zijn voeten krioelen. Waarop hij snel uit het water klom. Niet veel later werd Mary Jane in het water geduwd door Fabio. We besloten met z'n alle te blijven voor de zonsondergang en daarna door te rijden naar een Italiaans restaurant. Dit restaurant had echt hele goede reviews en werd gerund door een Italiaan. Dat is een ding wat heel belangrijk is. Wil je Italiaans eten, zorg dan dat je gaat eten bij een restaurant met een Italiaanse chef of eigenaar. Dan weet je tenmiste zeker dat 't goed is. En wat was dit eten lekker! De pasta werd vers gemaakt en ik geloof de saus ook. Wat was dit een leuke en super gezellige avond.

De volgende dag gingen Pia, Leo en Fabio naar Vietnam en Mitch, de Australiër, kwam naar Kampot. Vanaf vandaag was het Khmer New Year. Wat eigenlijk een mega watergevecht met het hele land inhoud. Het Nieuwjaar wordt dus gevierd met waterpistolen en talkpoeder in plaats van vuurwerk en het duurt maar liefst 4 dagen. We gingen naar de durian rotonde, het centrum van Kampot, waar de brandweer auto's met hun brandslang stonden om iedereen nat te spuiten. Wat was dit vet zeg. 'S avonds gingen we naar een Secret Mansion Party. Het was echt een super leuk maar raar feest. Er was overal drugs en het had zelfs een speciale drugs kamer. The THC Room. Elke keer als er politie kwam, verdween deze kamer. Letterlijk, je kon hem gewoon niet meer vinden. Het feest was super leuk maar toch ook wel een beetje apart met allemaal van die hippie types. Het was al fascinerend om naar ze te kijken. Dus we hebben ons prima vermaakt. Het werd wat laat dus besloten de dag erna lekker rustig aan gedaan.

Onze laatste dag gingen Pauli en Mary Jane weg. Pauli ging naar Shinoukville. We zouden later met hem naar Koh Rong en Koh Rong Samloem gaan. We gingen met z'n vijven (Mitch, Jani, Kendra en wij) op de scooter naar Brateak Krola Lake. Omdat het aan het einde van het droog seizoen was, was het meer niet heel bijzonder om te zien. Het was ook niet echt mooi en we konden er ook niet zwemmen. Dus we besloten naar de zee te rijden. Eindelijk zouden we de zee weer zien. Het was al 1,5 maand geleden. Ook was dit strand, net als 't meer, een teleurstelling. Het was  ongelooflijk druk, dit kwam door Khmer New Year. We konden er bijna niet door met de scooter. Er waren markten en er stonden kraampjes langs de weg. Maar het was echt te druk om iets te doen of er überhaupt van te genieten. We besloten snel wat te eten en weer weg te gaan. Een teleurstellende dag wil ik het niet noemen, maar ik had 't wel anders verwacht.

Vanuit Kampot gaan we naar de eilanden van Cambodja. Koh Rong en Koh Rong Samloem. Zon, witte stranden en azuur blauwe zee!