Mũi Né

Vanuit Ho Chi Minh-city gingen we naar Mũi Né. Het was ongeveer 5 uurtjes met de bus rijden. We boekte een familie kamer in een hostel, Mui Ne Hills Hostel. Deze was ons aangeraden door een vriend van Mitch. Het was een soort party hostel met een bar en maar liefst 5 (!!!), zwembaden. En weet je hoe duur het was?  €5,- per 2 personen per nacht. Geloof je toch niet?

Onze bus dropte ons vlak bij een steeg. De chauffeur zei ons dat we hier naar boven moesten lopen en dat we 't zouden vinden. Het was een smalle, vieze steeg en we werden door locals, die aan de zijkant op hun krukjes zaten, continue gevraagd of wil marihuana of cocaïne wilden kopen. Dit is ons al vaker overkomen, maar in deze steeg boden ze het zeker 5 of 6 keer aan. Meestal zijn dit scams en hebben ze afspraken met politie. Dat als een toerist het koopt wordt je gelijk om de hoek opgepakt, betaal je een boete en dan delen ze het geld.

Na onze aankomst deden we niet veel. Na even een dutje gedaan te hebben, gingen we naar de bar, poolen en lekker genieten van de drank. Het werd maar 5 uur ofzo. We wilde eigenlijk een toer gaan doen naar de zandduinen om te gaan sandboarden, maar we waren zo brak. We besloten een extra dag te blijven zodat we de dag erop konden gaan. Maar 's avonds gebeurde exact hetzelfde. Weer rond 4 of 5 uur naar bed. Dan maar brak op toer.

We huren met z'n zessen (Daan, een Nederlandse jongen die we hadden ontmoet op Koh Rong en Livia, een Nederlands meisje die hij weer ergens had ontmoet) een privé jeep. Onze eerste stop was de Fairy Stream. Het was een ondiep rustig stromend riviertje en er stonden kraampjes met souvenirs en restaurants op de oevers. Het water had een beetje een roestachtige kleur. Dit kwam door de rode grond. We liepen langs mooi gevormde rotsen, die er nog mooier uitkwamen door hun kleuren. Het groen van de planten er om heen maakte het af. Ergens halverwege de stroom zat een man met een Burmese python. Voor een paar centen kon je die slang vast houden. Wat Jarno natuurlijk niet kon laten. Hij zei dat de slang heel erg sterk en warm aanvoelde. Maar toch ook weer zacht. Ik had al eerder een slang vast gehad en het is zo'n gave ervaring. Eigenlijk een bucketlist dingetje. We gingen verder naar het vissersdorp, maar wat was dit een grote teleurstelling. Op 't plaatje zag het er mooi, schoon en leuk uit. In werkelijkheid was het een grote, gore bende. Vol afval en het zag er echt gewoon niet uit. Dus gauw maar verder naar de zand duinen zodat we konden sandboarden. Maar ook dit was helaas een grote teleurstelling. We kwamen aan bij een bedrijf die quats verhuurde. In eerste instantie moesten we nog extra geld betalen om naar die duinen te gaan en nog weer extra om te gaan boarden. Na lang twijfelen en afdingen besloten we toch maar te gaan. Met de quat scheurde we de duinen op. Wat ik nog best eng vond, hij reed echt hard en lomp. Ik kon mij ook nog eens nergens aan vast houden. We kwamen aan op de duin en toen bleek dat we op de verkeerde waren gedropt, want er was maar een duin waar je kon boarden. Vervolgens komen we daar, blijken het geen sandboards te zijn maar een soort harde plastic zeilen die in een rechthoek waren uitgesneden. En oh ja, er zat ook een touwtje aan zodat je je nog kon vast houden. Dit was geen sandboarden maar gewoon weer een toeristen scam.
We boekte dus een toer, waar we voor betaalde, vervolgens moesten we ook nog betalen voor alles wat we gingen doen? Wauhahauw.
En natuurlijk als klap op de vuurpijl, begin het ook nog keihard te regenen. Gelukkig hadden we het met elkaar erg gezellig. Dat maakte deze dag toch nog een beetje leuk.

Natuurlijk eindigde we die avond in de bar en speelde de mannen een potje pool onder het genot van een biertje. Ze hadden een van de avonden daarvoor een Britse jongen, Leo, leren kennen en dat klikte heel goed. Hij had weet iets met een Nederlands meisje, Chris. Het klikte allemaal zo leuk en omdat we dezelfde kant op gingen besloten we met z'n alle naar de volgende bestemming te reizen.