Cát Bà Island en Hanoi

Na een geweldige tijd tijdens de Ha Giang Loop, gaan Leo, Chris, Mitch Pauli, Jarno en ik weer richting de zee. Naar het eiland Cát Bà, wat in Halong Bay ligt. Dit zou onze laatste stop worden met de groep die we nu hadden.
We boekte de nachtbus naar Cát Bà en er werd ons gezegd dat we niet hoefde over te stappen. Dus zou op de veerboot gaan en ons afzetten bij ons hotel.. We moesten 3x (!!!) overstappen. Maar gelukkig zijn we heel aangekomen bij ons hostel.  Het Victor Charlie Hostel. Het was nog helemaal nieuw, zo nieuw dat ze nog bezig waren met bouwen.

Omdat we zo moe waren besloten we eerst even een kort dutje te doen, daarna huurden we scooters en gingen we het eiland ontdekken. Chris zei dat er een lokale markt in de buurt zat, die we maar eens even gingen bekijken. Het zag er allemaal een beetje armoedig uit en de verschillende geuren van vis, vlees, riool en specerijen schoten je neusgaten in. In het overdekte gedeelte stonden lange tafels die vol lagen met van alles en nog wat. Sommige waren gevuld met groente en fruit, terwijl andere weer vol lagen met vlees of vis. Iets verderop stonden kooien vol gepropt met kippen en eenden. Die arme beestjes konden hun kont niet eens keren in de kooien.
Na de markt gingen we lekker naar het strand toe, even een cocktailtje of een biertje en even relaxen. Chris, Leo, Jarno en ik namen even een duik tussen de golven door. Het strand was toen we aankwamen lekker rustig, maar na een half uur liep het strand ineens vol met Chinezen. Het was zo druk dat je bijna het strand niet meer zag. Omdat die drukte ons toch een beetje te veel werd, gingen we terug naar ons hostel, namen we een douche en gingen we lekker uiteten. We gingen niet zomaar uit eten, het was Pauli zijn laatste dag. Na bijna 7 weken met hem samen te hebben gereisd, moesten we nu afscheid nemen. Ondanks dat het eten super lekker was en de sfeer er goed in zat, was het toch heel dubbel. Aan alle mooie en leuke dingen komt altijd een einde. Zo ook aan deze geweldige tijd met deze groep. Na heerlijk uiteten te zijn geweest gingen we met z'n alle naar The Bigman. Een soort bar/restaurant/nachtclub. We speelden een potje pool, waagde een dansje en genoten van onze laatste avond samen.

De volgende dag namen we afscheid van Pauli die in de middag naar Hanoi vertrok om daar weer een vliegtuig naar Berlijn te pakken. Het is geweldig om zulke leuke mensen op reis te ontmoeten, ze worden je vrienden en dat maakt het nog moeilijker om afscheid te nemen. De rest van de dag deden we ook maar lekker rustig aan.
Je voelt het misschien al aankomen. Maar de dag erna, namen we afscheid van Leo. Hij ging via Laos naar Thailand om z'n vrienden te ontmoeten. We hadden weer een afscheid etentje en we vonden het een goed idee om met z'n alle een hotpot te delen. Dat is een soort fonduepan met bouillon erin en dan kun allerlei soorten groente, vlees of vis erin doen.

Na weer een gezellige avond namen we de volgende ochtend afscheid van Leo. Die dag gingen Jarno, Mitch, Chris en ik kijken of een toer konden doen door Ha Long Bay. We kregen het voor elkaar om een privé boot te huren die we deelden met 2 Fransen, Lisa en Jorrit.
Ha Long Bay was echt zo mooi. De boot ging eerst rustig langs een vissersdorpje. Die bestond uit handgemaakte vlotten met huisjes erop. Naast de huisjes zag je visnetten liggen en hadden ze een soort bakken in het water gemaakt, waar ze hun vangst in stopte. Ik denk dat ze dat doen om de vissen in leven te houden zodat het langer vers blijft. We voeren verder door Ha Long Bay. Er waren honderden puntige rotsen die boven de zee uitstaken. Die rotsen waren bedekt met allemaal bomen en planten, die door het regenseizoen heel mooi groen waren. Na een tijdje kwamen we aan bij Monkey Island. Even aapjes kijken. Door een klein bootje, waar we ook nog is extra voor moesten betalen, werden we afgezet op 't eiland. We liepen het strand op richting de bomen waar de apen zaten. Jarno kocht een zakje met fruit, die we aan de apen voerde. Zo kwamen de apen heel dichtbij en konden we super mooie foto's en filmpjes maken. Er waren kleine baby aapjes met hun moeders, natuurlijk de brutale, puber apen en de dominate aap. Die aap greep Mitch bijna in z'n been! Mitch had de aap niet gezien en liep vlak langs de aap heen waardoor hij aanviel. Mitch had gelukkig niks. Na het aapjes kijken gingen we naar de top van het eiland waar we prachtige foto's maakten. Wat een uitzicht! Vanaf hier hadden we uizicht over de Zuid-Chineese Zee en Ha Long Bay. Super!
Na Monkey Island gingen we weer terug naar Cát Bà.
Chris gaf aan dat ook zij wegging. Ze had de bus richting Ninh Bình voor de volgende ochtend geboekt. Dus ook deze avond hadden we een afscheidsetentje. Daarna gingen we naar Woodstock om de avond nog verder van de avond te genieten.

Wat was die avond gezellig, maar ook aan gezellige avonden komt een einde. De volgende ochtend vertrok Chris en bleven Mitch, Jarno en ik achter op Cát Bà. Mitch wilde die dag rustig aan doen, dus Jarno en ik gingen het National Park in. We huurde een scooter en reden door de prachtige natuur van Cát Bà. Dit eiland bestaat voor meer dan de helft uit natuurgebied en heeft naast dat ook nog een rijke geschiedenis vanuit de Vietamese Oorlog.
Het National Park was prachtig. De jungle was dicht begroeid en daardoor heen liepen smalle paden waar je over heen kon lopen. Het was warm en vochtig, dus we zweette ons een ongeluk. Maar het was zeker de moeite waard. Omdat het voornamelijk klimmen was, besloten we op een gegeven moment terug te gaan. Het was gewoon teveel bergbopwaats in dit klimaat. Op de terug weg vonden we een stuk nat cement... 3x raden wat wij hebben gedaan. Ik ga ook lekker niets zeggen, bekijk de foto's maar.
Na het National Park gingen we naar een grot, de Trung Trang Cave, die iets verderop zat. Met de ticket van het park konden we gratis deze grot bekijken. Dus, waarom niet? Ook bij de grot moesten we eerst een paar trappen op voordat we bij de ingang kwamen. Vanaf deze ingang hadden we een prachtig uitzicht over het National Park. Dit eiland bleef ons maar verbazen, wat een prachtig eiland. De grot was ontzettend mooi. Het pad waar we op liepen was helemaal verwerkt in de grot. Alsof het erbij hoorde. De grot hing vol met stalactieten en stalacmieten, die weer stuk voor stuk glitterde in het licht van onze zaklamp.
Omdat we weinig tijd hadden en ook nog graag naar de Hospital Cave wilde gaan, hadden de de grot niet helemaal gezien. Maar een grot zoals deze hadden we wel vaker gezien en de Hospital Cave was een echte must-see van het eiland. De Hospital Cave werd in de Vietnamoorlog gebruikt door de Vietnamezen als, je raad het vast al, ziekenhuis. Hier werden de gewonde soldaten naar toegebracht en werden ze geholpen. De grot was zo goed verscholen dat de Fransen en de Amerikanen hem nooit hebben gevonden. Toen we de grot binnen liepen kwamen we eerst in een grote ruimte. Achterin die ruimte zag je een betonnen muur met een grote ijzeren deur erin. Het leek een beetje op een Duitse bunker met een grote kluis deur erin. Zodra we door de deur liepen kwamen we in een lange gang. Aan de lange gang waren allemaal kamers verbonden. De een werd gebruikt als slaapzaal, een als ziekenboeg, weer een als eetzaal en ga zo maar door. Inprincipe zat in deze grot alles was je nodig had om te overleven. Er was bijvoorbeeld ook een grote bak, waarin ze het water opvingen om te drinken. Helemaal bovenin de grot, zat een geheime kamer. Deze was tot op de dat van vandaag gesloten en niemand mag daar naar binnen. De kamer had, naast de gewone deur, ook nog 2 andere uitgangen. Die werden gebruikt in noodgevallen. Of ze ooit echt gebruikt zijn, dat wist de gids niet.

We boekte voor de volgende dag samen met Mitch een bus naar Hanoi, want wij vlogen alle vanaf hier naar onze volgende bestemming. We boekte 2 nachten, zodat we ook 1 dag in Hanoi konden spenderen. Jarno en ik wilde graag naar het Ho Chi Minh Mausoleum, maar omdat er een nationale feestdag was, was deze gesloten. Dus Jarno en ik besloten ergens maar een potje te gaan poolen en te genieten van een biertje.
Na een super leuke middag met z'n 2e, haalden we Mitch op om lekker te gaan lunchen. We hadden een tentje ontdekt wat bij ons hotel om de hoek zat. Ze verkochten onderandere roasted duck with sticky rice. Dit was zo ongelooflijk lekker. Ik geloof niet dat ik ooit zo'n lekkere eend heb gegeten. 

De volgende dag namen we ook afscheid van Mitch. Hij vertrok naar New Delhi in India en wij vertrokken dezelfde dag ook naar een ander land. Een nieuw land, nieuwe cultuur en nieuwe avonturen! Zin in!