Luang Prabang
Door: Lotte
Blijf op de hoogte en volg Jarno
31 Maart 2019 | Laos, Luang Prabang
Doei Thailand, hallo Laos. Op naar Luang Prabang. Dat schijnt de leukste stad te zijn in Laos dus we besloten ene kijkje te nemen. Hadden een Guesthouse geboekt maar door een domme fout van ons hadden we de guesthouse een dag later geboekt dan dat we aan zouden komen. Gelukkig was dit ook weer op opgelost.
Laos is totaal anders dan Thailand. Minder toerisme, een stuk armer, de lucht was ontzettend heiig en de mensen zijn heel erg ingetogen. Wat ook zijn charme aan dit land geeft. Ze noemen Laos "het land van de miljoenen olifanten". Helaas is daar niets meer van te zien. In de 19e eeuw werden er gebieden, wat later Laos zou vormen, een protectoraat van Frankrijk. Dit merk je nu nog steeds. Er waren veel Fransen en ergens leken de huizen in het centrum ook iets van een Franse stijl te hebben. We konden zelfs lekkere crossaints en wijn krijgen.
Onze eerste avond zijn we door de stad gaan lopen. Je weet immers nooit wat je tegenkomt. We stuitte op een avondmarkt, maar naar een paar minuten merkte dat deze echt niks aan was. We besloten terug te gaan en een wijntje te gaan drinken bij een bar rum&beer.
De volgende dag begonnen we eerst met even heerlijk uitslapen en na ons ontbijt besloten we de stad wat verder in te lopen. We kwamen er achter dat aan de andere kant van die saaie avondmarkt dat er ook een fooddistrict zou zitten. Maar omdat het nog erg vroeg was voor de avondmarkt, was er nog niets open. Op een of 2 kraampje na langs de weg. Bij een van deze kraampjes haalde we wat lekkers.
De volgende dag hadden we een scooter gehuurd en gingen we naar de Kuang Si watervallen. Dat zou echt de plek moeten zijn waar je naartoe moest als je in Luang Prabang was. Het was ongeveer 1 uurtje rijden. We kwamen door dorpjes waar de waterbuffels langs de weg stonden te grazen. Je had uizicht over rijstvelden waar de mensen met van die rieten hoedjes aan het werk waren en voor je het wist reed je weer door de bossen. Doordat we zo ver moesten rijden konden we het land en de omgeving van Laos goed zien.
Bij de ingang van de Kuang Si watervallen was een super toeristisch dorpje met kraampjes, restaurants en souvenirshops. Naar de watervallen zelf moesten we nog een stuk lopen door de jungle. Niet ver hoor, ik denk een klein kwartiertje. Maar onderweg kwamen we langs een opvang voor Aziatische zwarte beren. Deze beren werden gebruikt in de berengal industrie, dat betekend dat dagelijks berengal bij ze werd afgetapt door een open wond in hun buik. Ze zaten in veel te kleine kooien waar ze zich letterlijk niet in konden omdraaien. Sommige beren zagen er nog heel slecht uit terwijl andere al goed waren opgeknapt.
We liepen verder over een pad door de jungle richting de watervallen en ineens zagen we het turquoise water. Het water was zo ongelooflijk fel turquoise. Door het groen van de jungle er omheen leek het wel nog feller te worden. In sommige gedeelte van de watervallen mocht je zwemmen. Of we dit gedaan hebben? Ja tuurlijk! Wat we absoluut niet hadden verwacht was dat het water super koud was. Tenminste, zo voelde dat voor ons. We zwommen een stukje richting een waterval en besloten dat dit wel een mooie plek voor wat foto's. Alleen rustig foto's maken lukte helaas niet. Er begonnen allemaal kleine visjes aan onze voeten te knabbelen wat ontzettend kietelde. Dus we besloten er maar gauw uit te gaan. Na onze duik liepen we wat verder en kwamen uit bij een grote, prachtige waterval. Je hoorde het water kletteren op de rotsen en de tropische bomen en planten aan de zijkant van de waterval maakte het plaatje compleet. En dan heb ik het nog niet eens gehad over dat turquoise water onder aan de waterval. Het was prachtig en deze watervallen deden mij erg denken aan de Plitvice meren in Kroatië.
Na deze prachtige dag bij de Kuang Si watervallen eindigde we, ja hoor, bij onze favoriete bar. Hier leerde we Saykham kennen. Een Laotiaanse jongen van 20 die in de bar werkte. Hij had met Jarno een leuk geprek over sporten en saltos. Saykham wilde graag saltos leren en vroeg aan ons of we tijd hadden zodat hij de volgende dag met Jarno kon oefenen. Kort gezegd: zo gezegd, zo gedaan. We spraken af en gingen naar de oever van de Mekong rivier. Er was goed zacht zand met een soort helling waar de jongens mooi op konden oefenen. Het duurde niet lang of een lokale fanclub had zich verzameld. Een stuk of 7 jongetjes van een jaar of 5 tot en met 10 stonden vol verbazing te kijken. "Wowh!" en "ooh" zeiden de jongetjes. Het duurde niet lang voor de jongetjes met Jarno en Saykham mee gingen doen. Hier heb ik zo van genoten. Het was zo leuk om met lokale mensen om te gaan en dit te mogen ervaren.
'S avonds gingen we naar het Food District op de avond markt en hebben we van alles geprobeerd. Kippen hartjes, een gegrilde Nijlbaars en de lokale poffertjes. De poffertjes werden op een zelfde soort plaat gemaakt als in Nederland. Ze waren gemaakt van melk, meel en kokos wat ontzettend lekker maakte. Natuurlijk ronde we onze avond weer af in de bar bij Saykham.
Onze laatste dag zijn we naar het Royal Palace geweest en naar de top van een heilige berg met een oude tempel erop. Vanaf deze berg kon je bijna heel Luang Prabang zien. De rode zon die langzaam onderging maakte het plaatje compleet. Daarna zijn we lekker uiteten geweest. We zijn soort van gaan gourmetten/barbecuen. Er was een plaat in het midden van de tafel met een soort bolling. Aan de zijkant was er een rand met bouillon waar je groente in kon koken. Op de plaat lag een stuk varkensvet en daar konden we de gril plaat mee vet houden. Super leuk om een keer gedaan te hebben! Tijdens het eten sprong Jarno op. Er was een druppel vet op z'n voet gevallen en dit veroorzaakte een beste brandblaar. Hij was zo groot als het topje van mijn duim. Echt koelen konden we niet en de bediening deed er niks aan. Maar we hebben wel lekker gegeten.
Ondanks dat we bij aankomst in Luang Prabang niet zo goed wisten wat we hier van moesten vinden zijn onze meningen totaal veranderd. Wat is dit een leuke stad, aardige mensen. Je moet even de plekjes vinden maar als je ze hebt gevonden is het en geweldige stad waar je je prima kunt vermaken.
Nu op naar onze volgende bestemming Vientiane. De hoofdstad van Laos.
Nogmaals bedankt voor alle leuke reacties! We zijn er blij mee dat jullie zo met ons mee kunnen genieten.
We kregen van een aantal mensen reactie dat er weinig foto's bij de verslagen stonden. Alle foto's zijn te zien onder het kopje. Overzicht foto's. Rechts onderin bij de foto's onder het reisverslag, klik daarop. Dan kun je daar links bovenin een verslag selecteren en dan kun je alle foto's bekijken. Hij zal automatisch naar het laatst geuploadde verslag gaan maar je moet deze dan eerst die dat overzicht selecteren + aanklikken en dan komen de foto's te voorschijn. Het is even wat, maar dan heb je ook wat.
Laos is totaal anders dan Thailand. Minder toerisme, een stuk armer, de lucht was ontzettend heiig en de mensen zijn heel erg ingetogen. Wat ook zijn charme aan dit land geeft. Ze noemen Laos "het land van de miljoenen olifanten". Helaas is daar niets meer van te zien. In de 19e eeuw werden er gebieden, wat later Laos zou vormen, een protectoraat van Frankrijk. Dit merk je nu nog steeds. Er waren veel Fransen en ergens leken de huizen in het centrum ook iets van een Franse stijl te hebben. We konden zelfs lekkere crossaints en wijn krijgen.
Onze eerste avond zijn we door de stad gaan lopen. Je weet immers nooit wat je tegenkomt. We stuitte op een avondmarkt, maar naar een paar minuten merkte dat deze echt niks aan was. We besloten terug te gaan en een wijntje te gaan drinken bij een bar rum&beer.
De volgende dag begonnen we eerst met even heerlijk uitslapen en na ons ontbijt besloten we de stad wat verder in te lopen. We kwamen er achter dat aan de andere kant van die saaie avondmarkt dat er ook een fooddistrict zou zitten. Maar omdat het nog erg vroeg was voor de avondmarkt, was er nog niets open. Op een of 2 kraampje na langs de weg. Bij een van deze kraampjes haalde we wat lekkers.
De volgende dag hadden we een scooter gehuurd en gingen we naar de Kuang Si watervallen. Dat zou echt de plek moeten zijn waar je naartoe moest als je in Luang Prabang was. Het was ongeveer 1 uurtje rijden. We kwamen door dorpjes waar de waterbuffels langs de weg stonden te grazen. Je had uizicht over rijstvelden waar de mensen met van die rieten hoedjes aan het werk waren en voor je het wist reed je weer door de bossen. Doordat we zo ver moesten rijden konden we het land en de omgeving van Laos goed zien.
Bij de ingang van de Kuang Si watervallen was een super toeristisch dorpje met kraampjes, restaurants en souvenirshops. Naar de watervallen zelf moesten we nog een stuk lopen door de jungle. Niet ver hoor, ik denk een klein kwartiertje. Maar onderweg kwamen we langs een opvang voor Aziatische zwarte beren. Deze beren werden gebruikt in de berengal industrie, dat betekend dat dagelijks berengal bij ze werd afgetapt door een open wond in hun buik. Ze zaten in veel te kleine kooien waar ze zich letterlijk niet in konden omdraaien. Sommige beren zagen er nog heel slecht uit terwijl andere al goed waren opgeknapt.
We liepen verder over een pad door de jungle richting de watervallen en ineens zagen we het turquoise water. Het water was zo ongelooflijk fel turquoise. Door het groen van de jungle er omheen leek het wel nog feller te worden. In sommige gedeelte van de watervallen mocht je zwemmen. Of we dit gedaan hebben? Ja tuurlijk! Wat we absoluut niet hadden verwacht was dat het water super koud was. Tenminste, zo voelde dat voor ons. We zwommen een stukje richting een waterval en besloten dat dit wel een mooie plek voor wat foto's. Alleen rustig foto's maken lukte helaas niet. Er begonnen allemaal kleine visjes aan onze voeten te knabbelen wat ontzettend kietelde. Dus we besloten er maar gauw uit te gaan. Na onze duik liepen we wat verder en kwamen uit bij een grote, prachtige waterval. Je hoorde het water kletteren op de rotsen en de tropische bomen en planten aan de zijkant van de waterval maakte het plaatje compleet. En dan heb ik het nog niet eens gehad over dat turquoise water onder aan de waterval. Het was prachtig en deze watervallen deden mij erg denken aan de Plitvice meren in Kroatië.
Na deze prachtige dag bij de Kuang Si watervallen eindigde we, ja hoor, bij onze favoriete bar. Hier leerde we Saykham kennen. Een Laotiaanse jongen van 20 die in de bar werkte. Hij had met Jarno een leuk geprek over sporten en saltos. Saykham wilde graag saltos leren en vroeg aan ons of we tijd hadden zodat hij de volgende dag met Jarno kon oefenen. Kort gezegd: zo gezegd, zo gedaan. We spraken af en gingen naar de oever van de Mekong rivier. Er was goed zacht zand met een soort helling waar de jongens mooi op konden oefenen. Het duurde niet lang of een lokale fanclub had zich verzameld. Een stuk of 7 jongetjes van een jaar of 5 tot en met 10 stonden vol verbazing te kijken. "Wowh!" en "ooh" zeiden de jongetjes. Het duurde niet lang voor de jongetjes met Jarno en Saykham mee gingen doen. Hier heb ik zo van genoten. Het was zo leuk om met lokale mensen om te gaan en dit te mogen ervaren.
'S avonds gingen we naar het Food District op de avond markt en hebben we van alles geprobeerd. Kippen hartjes, een gegrilde Nijlbaars en de lokale poffertjes. De poffertjes werden op een zelfde soort plaat gemaakt als in Nederland. Ze waren gemaakt van melk, meel en kokos wat ontzettend lekker maakte. Natuurlijk ronde we onze avond weer af in de bar bij Saykham.
Onze laatste dag zijn we naar het Royal Palace geweest en naar de top van een heilige berg met een oude tempel erop. Vanaf deze berg kon je bijna heel Luang Prabang zien. De rode zon die langzaam onderging maakte het plaatje compleet. Daarna zijn we lekker uiteten geweest. We zijn soort van gaan gourmetten/barbecuen. Er was een plaat in het midden van de tafel met een soort bolling. Aan de zijkant was er een rand met bouillon waar je groente in kon koken. Op de plaat lag een stuk varkensvet en daar konden we de gril plaat mee vet houden. Super leuk om een keer gedaan te hebben! Tijdens het eten sprong Jarno op. Er was een druppel vet op z'n voet gevallen en dit veroorzaakte een beste brandblaar. Hij was zo groot als het topje van mijn duim. Echt koelen konden we niet en de bediening deed er niks aan. Maar we hebben wel lekker gegeten.
Ondanks dat we bij aankomst in Luang Prabang niet zo goed wisten wat we hier van moesten vinden zijn onze meningen totaal veranderd. Wat is dit een leuke stad, aardige mensen. Je moet even de plekjes vinden maar als je ze hebt gevonden is het en geweldige stad waar je je prima kunt vermaken.
Nu op naar onze volgende bestemming Vientiane. De hoofdstad van Laos.
Nogmaals bedankt voor alle leuke reacties! We zijn er blij mee dat jullie zo met ons mee kunnen genieten.
We kregen van een aantal mensen reactie dat er weinig foto's bij de verslagen stonden. Alle foto's zijn te zien onder het kopje. Overzicht foto's. Rechts onderin bij de foto's onder het reisverslag, klik daarop. Dan kun je daar links bovenin een verslag selecteren en dan kun je alle foto's bekijken. Hij zal automatisch naar het laatst geuploadde verslag gaan maar je moet deze dan eerst die dat overzicht selecteren + aanklikken en dan komen de foto's te voorschijn. Het is even wat, maar dan heb je ook wat.
-
31 Maart 2019 - 09:11
Helma:
Ha Lotte en Jarno,
Mooi verhaaltje weer om te lezen, erg indrukwekkend allemaal.
Prachtige foto's en ik geniet er elke keer van, toch een stukje verbinding en voelt als dichtbij.
Lieve groet, mama
**ENJOY EVERY SECOND** -
31 Maart 2019 - 09:28
Paulien En William:
William wil er ook naar toe, maar vooral om al die lekkere vis te eten. Hij was onder de indruk van die grote blaar en vooral van het feit dat je er niets aan kon doen.
Verder dacht hij dat je KungFu Fighting aan het leren was en dat vond hij helemaal te gek.
We genieten van jullie verhalen. -
31 Maart 2019 - 10:32
Ben:
Hey Lotte & Jarno,
Geweldig jullie avontuurlijke verhalen. Wat een geschenk, om dit allemal mee te mogen maken, te mogen ervaren en te mogen beleven, op de grote blaar na natuurlijk...
Blijf avonturieren en genieten en jullie verhalen met ons te delen! -
31 Maart 2019 - 11:26
Misja:
Is het uiteindelijk gelukt?... kon hij salto's maken???
Blaar inmiddels al weg? Ziet er pijnlijk uit!
Het eten ziet er super lekker uit! Enjoy -
31 Maart 2019 - 14:21
Linda:
Hai Jarno en Lotte ,
Ik ben er even wat later in gekomen omdat jouw moeder mij gisteren vertelde Jarno dat jullie dit dagboek bijhielden.
Lotte? Even voor jouw informatie? Ik ben dus een “ oude” vriendin van Geralda en dan bedoel ik dat wij met zijn tweetjes in de box speelde omdat haar moeder en mijn moeder vriendinnen waren..... en tja toen kwam ik er niet onderuit om met Geralda vriendin te worden hahaha, nee hoor wij zien en horen elkaar nog altijd en als ik geluk had en ik kwam in Hoog Soeren dan zag ik af en toe Jarno ook , altijd gezellig even kletsen.
Oke dan weet jij ( Lotte ) in iedergeval wie ik ben als ik reageer -
31 Maart 2019 - 14:37
Linda:
Ja hier was ik weer en ik zag dat niet mijn hele verhaal erop stond dus weet ook niet of jullie dat zien.
Maar zoja dan 2x .
Giga belevenis luitjes en wat een ervaring, geniet ervan en vind het superleuk dat ik jullie nu kan volgen.
En doordat ik moeilijk mijn mond kan houden zal ik ook altijd wel reageren haha.
Denk om jullie zelf hè?
Liefs en groetjes Linda -
01 April 2019 - 16:05
Mieke En Jan Sloot:
Hoi Lotte en Jarno,
Jullie belevenissen in het verre oosten zijn elke keer weer om van te smullen. Niet alleen door de manier waarop er over het eten en drinken wordt gesproken maar uiteraard ook over de dingen die jullie meemaken. Soms denk ik dat de mensen daar veel beter met elkaar omgaan dan wat ze hier in Nederland zoal gewend zijn. Lief zijn voor elkaar is feitelijk maar een kleine moeite.
Ik denk als jullie over enige maanden weer terug zijn dat je een tijdje nodig zult hebben om te wennen aan het leven hier.
Een reden temeer om er maar zoveel als mogelijk is te genieten van deze mooie landen, culturen en vooral ook die aardige mensen.
Groeten Mieke en Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
