Bali, Ubud

Vanuit Lovina gaan we naar Ubud. Het ligt iets meer land inwaarts en de reden waarom we hier naar toe gaan is het Sacred Monkey Forest. Zoals de naam al zegt, een heilig apenbos. De chauffeur van Lovina bracht ons naar ons nieuwe onderkomen: Nyoman Badri Homestay. Een onwijs leuke Homestay dat gerund werd door 'mama'. Een lieve hardwerkende vrouw, die ook nog eens ontzettend goed kon koken. Ze was bekend in de buurt, iedereen kende mama. Ze staat hoog aangeschreven bij TripAdvisor en staat ook in de boeken van Lonely Planet. Wat een geluk dat we hier zo terecht kwamen.
Onderweg naar deze leuke homestay, reden we langs een Unesco Werelderfgoed. De Jatiluwih Rice Terraces. Mooie rijst velden die in een dal staan. We konden er prachtig naar beneden kijken en doorheen lopen. Wat jammer was, was dat alle rijst net geoogst was. Dus de terrassen waren grotendeels leeg, maar sommige hadden alweer een nieuwe oogst met rijst er in staan. We liepen een stukje door de rijst velden en daarna gingen we naar mama.

Nadat we aankwamen aten we lekker bij mama en maakten we het niet te laat. We besloten de volgende dag geen wekker te zetten en lekker uit te slapen. Alleen dit lukte niet, want om 8.18 werden we wakker geschud door een aardbeving. De magnitude van de aardbeving was 5.7. Hij was heftig maar heel kort. Zo kort dat Jarno en ik het in eerste instantie niet door hadden en Jarno het idee had dat er een grote vrachtwagen tegen het pand was gereden. Het hotel schudde als een kartonnen doos heen en weer. Pas na een bericht van Mitch met de vraag of we oké waren, besefte we het pas dat er een aardbeving was geweest. Ik zocht het meteen op, op het internet en het klopte. Een aardbeving had zo'n 90 km van Bali plaatsgevonden vlak onder Java. Hebben we dat ook weer meegemaakt.

Na het ontbijt huurde we een scooter om de hoek en gingen we naar het Sacred Monkey Forest. Een heilig bos vol met apen. We parkeerde de scooter op de parkeerplaats en liepen naar de entree. Het was meer een soort attractiepark. Het was zo toeristisch. Gelijk toen we binnen kwamen, zaten er al een aantal apen. In tegenstelling tot de apen die we al eerder zagen, waren deze apen rustig in het bijzijn van de menigte die zich om de apen heen verzamelde. Het midden van het park was afgesloten voor een hele special, religieus festival. Er kwam een grote optocht aan van mensen met gele rokken en witte shirts. De meisjes droegen allemaal gouden schalen, beelden of andere gouden dingen op hun hoofd. Het was heel bijzonder om te zien. Want dit was een festival zou je maar 1x in je leven mogen meemaken. We volgende langzaam de stoet om zo naar de andere kant van het park te komen. Onderweg kwamen we nog iets anders tegen dan een aap, een stekelvarken! Ineens in de bosjes zagen we hem lopen. Toen we uit de stoet waren konden we lekker door het Sacred Monkey Forest lopen, aapjes kijken en foto's maken. We zagen een man staan, die je een beetje geld kon geven en dan gaf hij je wat maïs. Voor je het wist, had je een aap in je nek zitten om de maïs uit je handen te pakken. Overal zaten apen, babies met hun moeders, grote mannetjes en alles wat daar tussen zat. Soms zaten ze gewoon te chillen en soms waren ze aan het rennen en spelen. Zo leuk al die apen. Na het Sacred Monkey Forest gingen we lekker eten en hebben we gerelaxed bij het hotel.

'S avonds was er om de hoek van ons hotel ook een bijzondere viering van het festival. Mama kleedde ons aan, met een rok op traditionele wijze geknoopt en zo konden we naar het festival gaan. Er waren een hoop mensen die op de straat zaten en keken naar een man met een masker die een traditionele dans deed richting de volle maan. Na de dans ging iedereen bidden, eerst met lege handen, daarna met een bloem, vervolgens met een bloem stuk en daarna weer met legen handen. De bloemen en het stukje deden ze daarna in hun haar. Na het bidden werd er weer een op treden gedaan door de man met het masker. Wat een bijzondere ervaring was dit.

Onze laatste dag besloten we rustig aan te doen en de ticket voor de boot te halen. Dat was niet echt een moeilijk opgave want in Ubud zitten ontzettend veel bedrijfjes die de tickets verkopen. We gingen nog even lekker uit eten, dronken Mama's Wine bij mama. De volgende dag werden we rond half 11 opgehaald door een shuttlebus, om ons naar de haven te brengen en daar pakte we de boot naar de Gili's. Zin in!