Borneo, Kota Kinabalu

Vanaf Denpasar vlogen we naar Kuala Lumpur en vanuit daar weer naar Kota Kinabalu. We checkte onze backpacks in op het vliegveld en gingen naar de douane. Tassen checken noem maar op. Vervolgens stonden we in de rij voor de stempel. Hier werden aangesproken op het feit dat we een dag illegaal in Indonesië waren en dat we gelijk mee moesten komen naar een klein kantoortje. Daar werd ons verteld dat we 1 miljoen Rupiah, dat is ongeveer 60 euro, per persoon moesten betalen. We hadden ons vergist in de datum, wat stom! Maar ja, je kan maar gewoon beter doen wat er van je verwacht wordt dus we gingen naar een ATM om te pinnen en onze boete te betalen. Daarna begon onze ruim 7 uur duurde vlucht naar Borneo, die soepel verliep. We kwamen pas om 1:30 AM aan bij het Audrey Capsule Hostel. Een grappig hostel die een soort space-achtig thema had. Zelfs ons bed was in deze stijl.

We sliepen heerlijk uit en gingen daarna opzoek naar een ontbijt plek. Wat nog best lastig was. We vonden uiteindelijk een plekje waar we een lekkere noodlesoep scoorde. We moesten daarna naar het busstation om tickets te halen om naar onze volgende bestemming te komen. Nadat we dat hadden geregeld, gingen we naar de Handcraft Market. Een officeel Filippijnse markt waar allemaal "hand gemaakte" rotzooi werd verkocht. Of het echt hand gemaakt was? Denk het niet. Maar het was heel leuk om door de smalle steegjes te lopen en alle kleurrijke frummels te bekijken. Naast deze Handcraft Market zat nog een gewone markt waar ze fruit, groente, vis, haai en vlees verkochten, waar door alle geuren gelijk je neus in schoten. Dat was niet echt een hele fijne ervaring. Maar goed, het hoort er ook een bij. We besloten wat te drinken te halen en even met wat locale lekkernijen ergens te gaan zitten. Na een paar minuten kwamen er 2 kleine meisjes naar onze tafel en zij maakte een beweging dat ze eten wilde. Nu hadden wij bij het kraampje iets te veel gebakken bananen gekregen dan we eigenlijk wilde, dus we besloten die meisjes dat te geven. Arme kindertjes.
Iets verder op zat een bar waar we even lekker een biertje gingen drinken. Er was een soort bier tap wedstrijd en het bar personeel wilde graag dat Jarno mee deed. Die zouden het natuurlijk fantastisch vinden als ze zo'n Europeaan zouden verslaan. Maar Jarno die kan wel een biertje tappen, dus hij deed mee en hij tapje het biertje precies tot het lijntje van de reclame foto. 3x raden, hij won!
Na de bar gingen we naar een food market waar ze van alles verkochten. Hier hebben we even wat lekker gescoord voor dat we terug gingen naar ons space bed.

Onze laatste dag in Kota Kinabalu sliepen we uit, ontbeten we en gingen we naar het busstation, want we hadden om half 1 de bus naar Sandakan. De rit zou ongeveer 6 uur duren, wat natuurlijk Aziatische tijd was. De rit duurde ruim 8 uur.... Altijd leuk zo'n verassing en dat was niet de enige verassing...