Borneo, Lahad Datu

Vanuit Sakau gaan we met de lokale bus naar Lahad Datu. We hadden 2 nachten in het OYO King Park Hotel geboekt. Een leuk hotelletje in de stad. Lahad Datu zelf was geen bijzondere stad, maar een stuk schoner dan Sandakan, maar eigenlijk ook nog steeds niet echt schoon. De bus dropte ons een stuk buiten de stad en gelijk werden we overspoeld door bedelende vrouwen met kleine kinderen op hun arm. Normaal geven we de mensen hier altijd wat, want de meeste mensen hebben hier al zo weinig. Alleen moesten wij zelf nog naar de bank omdat we niets meer hadden. We gingen lopend naar de Ba k en onderweg werden we steeds gevolgd en lastig gevallen door bedelende kinderen in vieze kleertjes en blote voetjes. Ook de vrouwen bleven het proberen. En bij de bank? Ja hoor, daar stonden ze ook. Er klopte iets niet. Wat het was, wisten we nog niet, maar aan dit hele plaatje klopte iets niet. We boekte gauw een taxi en gingen naar ons hotel.

De volgende dag probeerde we een toer te boeken voor Danum Valley. We vonden 3 tour operators die ze aanboden, maar ene was nog duurder dan de andere. Het goedkoopste wat we konden krijgen voor 3 dagen en 2 nachten was ruim €500,-. Dan moesten we wel 3 weken wachten.. De andere waren nog duurder. Ruim boven de €1.000,-!! Dat is toch niet normaal? We lieten het er bij zitten en gingen naar de Tower of Heaven. Een grote uitkijken toren net iets buiten de stad. Vanaf hier had je een prachtig uitzicht. Na hier even van te hebben genoten reden we met onze taxi terug. We vroegen aan hem waar die bedelende vrouwen en kinderen voor bedelen. Ja, geld, maar waarvoor? Hij vertelde ons dat zij verslaafd zijn en met kinderen en al bedelen voor geld om een goedkope, zeer verslavende drugs te kopen. En die vrouwen staan daar met babies....
Op aanraden via een travelblog gingen we naar nog een tour operator, maar ook die was erg duur. We besloten dan maar een dagje te gaan snorkelen, maar ook daarvoor was er geen plek.

Echt jammer dat al die tours zo duur waren. We besloten dat de Orang-oetan in het wild zien toch nog maar even op onze bucklist moest blijven staan. We boekte een bus naar Kota Kinabalu om daar vervolgens weer op een andere bus te stappen. Weg uit Maleisië en naar een nieuw land, zo groot als Gelderland.